BN De Stem: Henny Nuyten heeft al twee jaar reuma. Maar het gesprek met reumatoloog Jos Hoes in het Bravis Ziekenhuis voert hij dit keer niet alleen, maar samen met ‘medgezel’ en derdejaars geneeskundestudent Astrid van Ovost. Zij heeft vooraf met hem overlegd en checkt achteraf of hij goed begrepen heeft wat de arts allemaal verteld heeft. De afdeling reumatologie van het Bravis Ziekenhuis doet tot de zomervakantie een proef met het landelijke project MedGezel, een sociale onderneming, die geneeskundestudenten opleidt om patiënten bij te staan. In totaal zijn er nu 70 MedGezellen opgeleid
Na de pilot in Groningen is het Bravis ziekenhuis het eerste ziekenhuis in Nederland dat MedGezel omarmt. Oprichter Giliam Kuijpers van MedGezel: ,,Een ziekenhuisbezoek is altijd stressvol voor patiënten. Ik heb het zelf ook meegemaakt dat ik vergat om dingen te vragen of niet meer wist wat me verteld was. En ik ben zelf arts.”
Henny Nuyten uit Bergen op Zoom heeft sinds twee jaar reuma, maar ook een spierziekte en hij heeft een herseninfarct gehad. ,,Je staat als patiënt onvoldoende stil bij de impact op je dagelijks leven. Ik ben al maanden erg moe, maar wist nooit goed bij wie ik met mijn vragen terecht kon. De begeleiding door Astrid had ik in eerdere gesprekken ook goed kunnen gebruiken.’’
Dat herkent reumatoloog Hoes: ,,Landelijk gaan we steeds meer toe naar ‘shared decision making’, arts en patiënt beslissen samen. Dit is voor ons zeker ook een extra stok achter de deur om het goed uit te leggen. Het is ook niet altijd makkelijk te overzien: soms denk ik dat de patiënt alles goed heeft begrepen, andere keren twijfel ik.”
Maar er is nog een voordeel, vult Astrid van Ovost aan. ,,Ik denk dat ik hier echt een betere dokter van word. Ik zie nu de persoon achter de patiënt, in plaats van alleen een ziektebeeld. Hier kan iedere geneeskundestudent iets van leren. Het is heel bijzonder om op deze manier toegelaten te worden bij iemands verhaal.’’
De proef met MedGezel loopt tot de zomer. Dan volgt een evaluatie. Kuijpers: ,,Het zou ook goed zijn als dit een onderdeel van de opleiding wordt. En eigenlijk moeten wij onszelf overbodig maken: patiënten moeten zo ‘empowered’ worden dat ze zelf aangeven als ze iets niet begrijpen.’’